Table of Content
มรณานุสติ
Table of Content
วันนี้น่าจะเขียนเรื่องที่ไม่ยาวมาก เพราะเริ่มไม่รู้ว่าจะเขียนเรื่องอะไร 555
ผู้เขียนอยากเอาบทความหนึ่งที่ผู้เขียนเจอใน Reddit เมื่อประมาณห้าเดือนที่แล้ว เป็นทัศนคติของท่านหนึ่งที่มีเกี่ยวกับความตาย ซึ่งจำไม่ได้แล้วว่าอ่านมาจาก subreddit ไหน เนื้อความมีว่า
— ลองจินตนาการว่าถ้าคุณสามารถอยู่ได้ตลอดไปโดยที่ไม่มีวันตาย นั่นเป็นสิ่งที่น่ากลัวกว่าการตายเสียอีก ประสบการณ์ในชีวิตต่าง ๆ ของเราคงจะหมดค่าไปเลยหากเราไม่มีวันตาย และเราคงจะต้องมานั่งจัดการทรัพย์สินหรือเรื่องธุระต่าง ๆ ในชีวิตตลอดไป นั่นเป็นสิ่งที่น่ากลัวมากเลยใช่ไหม —
— เราคิดว่ามันดีมากเลยนะที่พวกเราทั้งหมด ในฐานะมนุษย์ด้วยกัน ต่างก็มีเวลาที่จำกัดอยู่บนโลกใบนี้ ความตายทำให้เราเท่าเทียมกันโดยปราศจากเรื่องทางฐานะ ความเชื่อ หรือเชื้อชาติ ทุกคนต่างก็ต้องจบในที่เดียวกัน —
— แต่ความคิดนี้ก็ช่างน่าอันตรายเหลือเกิน เพราะบางคนก็อาจจะคิดว่าถ้าสุดท้ายทุกคนต้องตาย แล้วเราจะทำบางสิ่งบางอย่างให้ประสบความสำเร็จในชีวิตไปเพื่ออะไร แต่คุณคงไม่อยากให้ความตายนั้นมายื้อแย่งโอกาสที่คุณจะความสุขในชีวิตหรอก จริงไหม —
— ฉันว่าความตายทำให้ฉันกระตือรือร้นที่จะมีความสุขในชีวิต ฉันคิดว่ามันคงเป็นสิ่งเดียวที่จะสามารถทำได้ในระยะยาวก่อนที่ฉันจะตาย —
มีอีกกลอนหนึ่งที่อยากเอามาแปลมาก ๆ
— อย่ามองมาที่หลุมศพแล้วร้องไห้
— ผมไม่ได้อยู่ที่นี่ ผมไม่ได้หลับไหล
— ผมเป็นดวงดาวที่ส่องไสวอยู่บนท้องฟ้า
— ผมเป็นเมฆาที่ผ่านมาเมื่อแดดสาดส่อง
— ผมเป็นหยาดฝนที่ตกมาเมื่อคุณปัดป้อง
— ผมเป็นน้ำแข็งบนกองหิมะในคิมหันต์
— ผมเป็นวาโยที่พัดพาเพื่อคุณสบาย
— ผมเป็นนกน้อยบนพระพายที่คุณเห็น
— ผมเป็นแดดส่องจากยามเช้าและยามเย็น
— ผมเป็นคนในใจคุณตลอดไป
— เพราะฉะนั้น อย่ามองมาที่หลุมศพแล้วร้องไห้
— ผมไม่ได้อยู่ที่นี่ ผมไม่ได้ตาย —