Table of Content
กฎหมายจะศักดิ์สิทธิ์ถ้าใช้ตามเจตนารมณ์ ไม่ใช่ตามอารมณ์ของใครบางคน
Table of Content
ส่วนตัว เคยเรียนกฎหมายเบื้องต้น เป็นวิชาเลือกของจุฬา
จำได้ว่าอาจารย์เคยสอนเรื่องหนึ่งที่ยังตราตรึงในสมองส่วนหน้า
ว่า กฎหมาย ควรตัดสินตามเจตนารมณ์ของกฎหมาย
เช่น สมาชิกสภาไม่ควรมีคดีติดตัว เพราะเป็นตำแหน่งที่สูงส่ง เป็นตัวแทนประชาชน ทำหน้าที่ออกกฎหมาย
หรือ สมาชิกสภาไม่ควรถือหุ้นสื่อ เพราะอาจครอบงำการตัดสินใจเลือกตั้งของประชาชน
แต่เหมือนตอนนี้ เห็นผู้ใช้กฎหมายทั้งหลายกำลังตัดสินเรื่องหลาย ๆ อย่าง เหมือนเล่นเกมการ์ดยูกิ
ทำเหมือนกฎหมายต่าง ๆ เป็นแค่ไพ่ที่ต้องใช้ลงในแต่ละตา
ถ้าไพ่ใบไหนได้เปรียบ ก็ใช้ใบนั้น ไพ่ไหนที่เสียเปรียบก็ไม่พูดถึงมันเลย ซุกไว้ใต้พรม
แต่กฎหมายก็คือกฎหมาย ไม่ใช่ไพ่แต่ละใบที่จะพลิกหงายตอนไหนก็ได้
นักการเมืองท่านหนึ่ง ค้ายาที่ต่างประเทศ แต่ไม่ผิดเพราะถือว่าประเทศเขาไม่ใช่ประเทศเรา เอากฎหมายบ้านอื่นมาใช้จะถือว่าเสียเอกราช ลองคิดดูด้วยสามัญสำนึกว่า ตามเจตนารมณ์ของกฎหมายหรือไม่
นักการเมืองท่านหนึ่ง ถือหุ้นสื่อที่ไม่ได้ทำการมาเป็นสิบปี กลับกลายเป็นผิด ลองคิดดูด้วยสามัญสำนึกว่า ตามเจตนารมณ์ของกฎหมายหรือไม่
กฎหมายจะศักดิ์สิทธิ์ถ้าใช้ตามเจตนารมณ์ ไม่ใช่ตามอารมณ์ของใครบางคน
ประเทศจะสงบสุขได้ ถ้ากฎหมายศักดิ์สิทธิ์